Mathew Joseph Olievier - GBS Everheide, Evere
'Kinderen helpen evolueren, daar doe ik het voor'
Mathew was 13 jaar lang vrachtwagenmecanicien. Vandaag is hij kleuterleerkracht van de tweede kleuterklas. Van zijn overstap naar het onderwijs heeft hij geen spijt, integendeel.
‘Kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen, hen mee kansen kunnen geven, daar haal ik veel voldoening uit. Een knelpuntberoep is het helaas nog steeds. Mochten de administratieve en organisatorische taken naast het lesgeven minder omvangrijk zijn, zou dat het beroep van leerkracht aantrekkelijker maken. Maar de kinderen helpen evolueren, daar doe ik het voor. Het zit in de kleine dingen, zoals zelf een jas kunnen dichtritsen. Dat tovert elke dag nog steeds een glimlach op mijn gezicht.’
Ilse Van der heyden - Sint-Jozefsinstituut, Ternat
'Investeer in een goede lerarenopleiding'
Ilse Van der heyden geeft sinds 25 jaar les. Lesgeven is haar roeping, al maakt ze zich ook zorgen over het behoud van de onderwijskwaliteit.
‘Lesgeven zat vanaf de kindertijd in m’n bloed: geen familiebijeenkomst gaat voorbij of er wordt nog eens de draak gestoken met ‘juf Ilseke’. Van kleins af installeerde ik mijn poppen op een rij. En, als mijn neefje in de buurt was, moest hij het ook ontgelden. Dat ik het onderwijs zou ingaan was dus geen verrassing.’
Merk je verschillen tegenover toen je aan de slag ging?
‘De opkomst van invulboeken gaat ten koste van het leren nota nemen, kennis vergaren, grondig analyseren en gestructureerd synthetiseren. Ik geef geschiedenis en Latijn. Dat zijn maatschappelijk relevante vakken. Ik zou er absoluut opnieuw voor kiezen, net omwille van die vaardigheden. “Excelleren” is geen vies woord en inzetten op ‘taal en inhoud’ daarom noodzakelijk, net omdat ze onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. Ik merk een verkleuterende modernisering op en dat maakt de opdracht niet simpel. Maar moeilijk gaat ook, ook al klinkt dat in de oren van nogal wat beleidsmakers onpopulair.’
‘Er is nood aan een coherente onderwijsaanpak. Over de (gewest)grenzen heen. De rand ervaart een steeds grotere instroom vanuit Brussel. Durf écht in te zetten op de taalverwerving. Dat doe je niet met de roep naar een eentalige speelplaats …’
‘En herwaardeer het metier van de leerkracht. Niet door de verdeel-en-heerstactiek van een premie voor specialisten. Wel door eindelijk te investeren in een goede lerarenopleiding. Want de huidige insteek staat mijlenver van de noden op de werkvloer.’
‘Zo kan ik nog even doorgaan. Op de koffie bij minister Weyts? Of Gatz? Laat de uitnodigingen maar komen!’
Stefanie Kennes - Imelda, Sint-Jans-Molenbeek
'Inspelen op noden van jongeren'
Stefanie Kennes merkt een daling van vertrouwen en toename van administratie: ‘Ondanks alle uitdagingen in onze huidige onderwijssysteem, blijft zij inzetten op het talent. Vertrouw je leerkrachten en leerlingen.’
‘Het taalniveau is over het algemeen sterk gedaald. Hoewel een andere thuistaal een extra uitdaging vormt ligt dit niet aan de Brusselse kinderen zoals soms wordt beweerd. Ook in Vlaanderen en bij kinderen met Nederlands of Frans als moedertaal is er een daling. Wij kiezen expliciet voor het zelf samenstellen van een cursus die inspeelt op de noden van Brusselse jongeren.’
‘Een ander probleem is de ‘juridisering’ van het onderwijs. We moeten verantwoording kunnen afleggen voor wat we doen, maar dit lijkt bij momenten toch doorgeslagen. Terwijl het vertrouwen afneemt zie je hoe het aantal administratieve verplichtingen toeneemt, om te zorgen dat je steeds correct ‘ingedekt’ bent. Dat heeft een weerslag op onze kerntaken: inzetten op talenten van onze jongeren en het versterken en bijschaven van belangrijke competenties.’
‘Ik ben erg blij dat Imelda hier de nadruk op blijft te weten leggen. Er heerst een dynamiek van wederzijds vertrouwen en respect waarbij leerlingen én leerkrachten zich veilig en thuis voelen.’
Yannick Persyn - onderwijsvakbond COC
'Leraren kiezen voor onderwijs om les te geven, niet om administratie te doen'
‘Dat het lerarentekort zo schrijnend is, komt doordat heel veel mensen het onderwijs verlaten. Een belangrijke reden is het gebrek aan waardering voor leraren. Bovendien moeten leerkrachten enorm veel administratie bijhouden. Ze zeggen weleens: ik heb niet voor het onderwijs gekozen om administratie te doen, ik heb gekozen om les te geven.’
‘Leerkrachten vragen geen loonsverhoging. De werkdruk, de planlast, het gebrek aan waardering: daar liggen ze van wakker. Wat we zeker niet nodig hebben, zijn de lapmiddelen van de minister: de leraar-specialist, mensen uit de privésector voor de klas zetten… Die kosten veel geld maar geven geen afdoend antwoord op de actuele noden. Scholen krijgen al jaren maar 96,47% van de middelen waar ze recht op hebben. Geef ze opnieuw de 100%. Dan kunnen scholen de middelen gebruiken volgens de noden.’
