Verpleegkundige Karolien spaart ‘vakantiegeld’ van haar invaliditeitsuitkering op voor een driewielfiets
Karolien (55) raakte zwaargewond na een val en zat vier jaar lang in een rolstoel. Zij revalideert nog steeds volop van zenuwletsels in haar onderbenen en gescheurde spieren. Ze moet daardoor van een invaliditeitsuitkering leven. ‘Ik moest verschillende keren geopereerd worden. Het ziekenhuis was een tijd lang mijn tweede thuis. En dan moet je weten dat ik vroeger werkte ik als verpleegkundige op intensieve zorgen en dagelijks tientallen mensen ontmoette. Door mijn letsel zit ik nu vaak thuis opgesloten.’
‘Het is mijn doel om ooit weer te kunnen werken. Dankzij de uitgebreide revalidatietherapie merk ik veel vooruitgang, maar ik heb nog een lange weg af te leggen. De therapie is duur en neemt een grote hap uit mijn budget. Daarom ben ik blij dat de inhaalpremie bestaat (het vakantiegeld voor mensen met een invaliditeitsuitkering, red.), die kon worden ingevoerd dankzij de welvaartsenveloppe. Dat extraatje kan ik goed gebruiken. Ik spaar momenteel voor een driewielfiets. Door het ongeval durf ik niet meer op een reguliere fiets te rijden. Een driewieler zou mij een stuk van mijn mobiliteit teruggeven, waardoor ik makkelijker weer onder de mensen
kan komen.’
Loonverlies van draaier Serge bleef beperkt dankzij tijdelijke werkloosheid
© Violet Corbett-Brock
Serge (58) werkt als draaier bij metaalbedrijf Vanderscheuren in Diksmuide. Het bedrijf is een belangrijke toeleverancier voor onder andere Picanol en CNH. Door een sterke terugval van de vraag van de grootste klanten, kwam Vanderscheuren in moeilijk vaarwater terecht. ‘De enige financieel haalbare oplossing voor het bedrijf was de tijdelijke werkloosheid. Anders hadden we hier het licht kunnen uitdoen.’
‘Doordat de meeste werknemers – niet alleen de arbeiders maar ook de bedienden – tijdelijk werkloos gemaakt konden worden, kreeg het bedrijf ademruimte om op zoek te gaan naar nieuwe klanten. Sommige collega’s waren gelukkig slechts enkele dagen tijdelijk werkloos, voor andere duurde het weken. In de zomer was het volledige bedrijf bovendien vijf weken dicht. Het loonverlies bleef voor de meeste collega’s binnen de perken. Het is belangrijk te weten dat dit dankzij de welvaartsenveloppe is. Er heerste vooral opluchting dat er geen banen verloren gingen. Intussen gaat het weer beter, het bedrijf heeft nieuwe klanten kunnen aantrekken en zo goed als alle afdelingen zijn weer aan de slag.’
