Ook al werd de voorbije decennia het politieke landschap hertekend en werden kleine partijen groot, en grote partijen klein.
Ik zou het liever anders zien. Ik ben een van de mensen met de onhebbelijke gewoonte om over politiek te beginnen met iedereen in zowel mijn dichte, als mijn verre omgeving.
Vlak voor de Belgische verkiezingen van 9 juni gingen we met een groep van elf vrienden, waaronder vier koppels en een baby, voor drie dagen naar de Ardennen. De eerste keer dat het onderwerp ‘verkiezingen’ ter sprake kwam, was dat niet eens mijn initiatief.
Mijn vriendin wist oprecht niet op wie ze moest stemmen. Ze had bovendien de energie niet om grondig research te doen en partijprogramma’s door te nemen, gaf ze aarzelend toe.
Marketing
Anderen waren beslister, maar ze deelden de mening dat het vandaag niet evident is om een politieke overtuiging te vormen. Zelfs een weloverwogen keuze wordt beïnvloed door emoties en politieke campagnes zijn uiteindelijk niet meer dan marketingcampagnes die erop gericht zijn om je stemgedrag te beïnvloeden.
Een vriendin wist oprecht niet op wie ze moest stemmen. Ze had bovendien de energie niet om grondig research te doen.
Nu had ik, in de aanloop naar de verkiezingen, het genoegen om enkele politieke debatten te mogen modereren voor scholieren die voor het eerst zullen gaan stemmen. Daar merkte ik hetzelfde gevoel van onvoorbereidheid. Op het laatste nippertje moeten ze nog snel een politiek gedachtengoed zien te improviseren. Maar politiek is veel meer dan jezelf op die ene zondag om de vijf of zes jaar naar het stemhokje te begeven.
Politiek handelen
Politiek zit overal. Een van mijn vrienden fietste de 170 kilometer naar de Ardennen in plaats van de auto te nemen. Een sportieve, maar ook politieke keuze. Mijn vriendin die twee maanden full-time van thuis uit moet werken omdat er nog geen plaats in de crèche was voor haar baby, is de speelbal van politieke beslissingen.
De ouders van twee vriendinnen besloten een minderjarige vluchteling in huis te nemen. Ook dat is politiek handelen.
Op het laatste nippertje moeten kiezers nog snel een politiek gedachtengoed improviseren.
Wij maken allemaal dagelijks persoonlijke keuzes die inherent een politieke visie uitdragen. Vervolgens moeten we ons collectief afvragen naar wie onze stem moet gaan. Hoe neem je als burger je plaats in onze maatschappij in? Het antwoord schuilt niet in het vakje dat je op verkiezingsdag inkleurt. Je neemt je plek in door de dagelijkse keuzes die je maakt en de prioriteiten die je voor jezelf en je naasten stelt.
Zegt nog eens iemand dat die niet weet op wie te stemmen op 9 juni of 13 oktober? Vraag dan hoe die op alle andere dagen van het jaar een plek in de samenleving inneemt.
