Annie* (25) uit Roeselare heeft heel wat expertise in scheidingen en plusouderschap. Niet enkel als ervaringsdeskundige, maar ook dankzij haar inzet in de KAJ-werkgroep Echtscheiding. Het doel is om het taboe en onbegrip over scheidingen aan te pakken. Jongeren kunnen er terecht met hun verhaal. ‘Die bezorgen we soms aan bemiddelaars, advocaten en rechters. Meer dan eens schrikken zij van die getuigenissen’, vertelt Annie. Ook zij liet haar verhaal optekenen.
Complex verhaal
‘Mijn ouders gingen uit elkaar voor mijn geboorte. Ik woonde bij mama en logeerde om de twee weekends bij papa, zijn nieuwe vriendin Kate* en hun dochter. Ook mama had een nieuwe vriend en ik kreeg er een broertje bij, Tristan*. Tijdens de zwangerschap liet de papa van Tristan ons in de steek.’
Met z’n drietjes
‘Vele jaren was het mama, Tristan en ik tegen de wereld. We hadden een ongelofelijk hechte band. Toen pluspapa Remco* erbij kwam, was dat best wennen, vooral voor mijn broer. Hij deed enorm veel moeite om zijn pluspapa trots te maken.’
‘De omgekeerde wereld’, vertelt Annie. ‘Meestal is het de plusouder die moeite doet om leuk gevonden te worden. Maar mama maakte van meet af aan duidelijk dat ze 100% voor ons zou kiezen als het erop aan zou komen. Dat gevoel van veiligheid is erg belangrijk als je opgroeit.’
Band opbouwen
Remco had al een zoon uit zijn vorig huwelijk, Stefan*. ‘Hij woonde bij zijn mama en kwam slechts om de twee weekends bij ons. Stefan en ik gedroegen ons dan als kat en hond. Remco had op een bepaald moment genoeg van onze ruzies. In plaats van ons te straffen, bond hij Stefan en mij aan elkaar vast en gaf ons een aantal gekke opdrachten. We moesten die opdrachten tot een goed einde brengen om weer los te mogen. Maar het lukte: sinds die dag werd onze band iets beter’, grinnikt Annie.
Zorgenzusje
‘Toen mijn zusje Chiara* erbij kwam, werd het even moeilijk. Ze werd geboren met een afwijking aan haar hart. Chiara bracht veel tijd door in het ziekenhuis. We waren allemaal heel beschermend tegenover haar. Soms voel ik me een beetje Chiara’s tweede mama. Gelukkig stabiliseerde haar situatie en keerde de rust weer in ons gezin.’
Mijn vier ouders
‘Achteraf bekeken groeide ik op zonder veel struikelblokken. Natuurlijk liep niet alles van een leien dakje. Ik herinner me bijvoorbeeld hoe vervelend ik het vond dat papa wilde dat ik de kleren die hij kocht bij hem liet. Elke wisseldag moest ik me nog eens extra omkleden. Dat gaf me echt een rotgevoel.’
‘Toch zie ik vooral het positieve: ik heb geluk om víer ouders te hebben bij wie ik terechtkan. Mijn broers en zussen noem ik niet stief-, plus- of half-. Ik ben dankbaar voor elke persoon die deel uitmaakt van ons ingewikkeld gezin.’
KAJ-ervaringen
‘Ik besef dat ik een geluksvogel ben, want in de werkgroep van KAJ hoorde ik ook andere stemmen. Ouders die hun kind verstoten op aansturen van de nieuwe partner, plusouders die hun eigen kinderen voortrekken, …’
‘Met de werkgroep willen we jongeren, (plus)ouders en professionals bewust maken van de impact van een scheiding op kinderen. Om jongeren te bereiken, verwerkten we de getuigenissen in een ganzenbordspel. Daarin stellen we provocerende vragen. Wie kies je om aanwezig te zijn op je trouwfeest? Moeilijk, maar zo beseffen mensen voor welke lastige situaties kinderen van gescheiden ouders komen te staan.’
Verdiende aandacht
‘Ik ben heel blij dat er in de maatschappij steeds meer beweegt rond het thema. Ik sta achter initiatieven zoals de infosessies van CM met tips voor samengestelde gezinnen. Het onderwerp verdient blijvende aandacht.’
~ Meer weten over plusouders en nieuw samengestelde gezinnen? Contacteer KAJ om je verhaal te delen of mee te denken in de werkgroep:
anke.cloet@kaj.be.
Schrijf je in voor de CM-infosessie ‘Content samengesteld gezin’ op 16 november in Roeselare via www.cm.be/agenda.
* Omwille van privacy-redenen werden schuilnamen gebruikt
Tekst Ina Herman
Vier tips van Annie
Geef kinderen inspraak over de praktische organisatie van de scheiding, ook op jonge leeftijd. Het heeft weinig zin om een kind te pushen te blijven slapen bij een ouder als die zich daar ongelukkig bij voelt. Waarom niet op locatie afspreken op woensdagmiddag om samen iets te doen? Op die manier kun je ook een goede band opbouwen.
2 MAATWERK
Elke situatie is anders. Voor het ene kind is co-ouderschap perfect. Voor het andere is een op de twee weekends bij de andere ouder makkelijker te combineren met hobby’s. Kijk als (plus)ouder niet enkel naar wat makkelijk is voor jou, maar houd rekening met de noden van het kind. Woonplaats heeft een grote impact. Je bent als ouder niet verplicht om dicht bij je ex-partner te wonen, maar het maakt het leven van je kind wel eenvoudiger.
3 BEGRIP
De maatschappij onderschat hoe belastend het is voor een kind om zich te houden aan de verschillende regels in twee huishoudens, of om altijd alle spullen mee te hebben naar de juiste plek. Leerkrachten, familie en vrienden kunnen het kind helpen door begrip te tonen voor de praktische en emotionele moeilijkheden die een scheiding met zich meebrengt.
4 COMMUNICATIE
In belang van het kind is het belangrijk dat de (plus)ouders blijven praten met elkaar, zelfs al is de situatie pijnlijk. Anders bombardeer je het kind tot ‘boodschapper’ of krijgt het alle frustraties over de andere ouder over zich heen.
