Diezelfde reporter was de week voordien ook naar Pieter Omtzigt van Nieuw Sociaal Contract gaan luisteren. Omtzigt was de verrassing van de race en hij zou volgens de journalist uit het niets wel eens 10 zetels kunnen halen. Beide politici verkondigden hun zucht naar nabijheid en de warme samenleving die Nederland zo mist, met volkshuizen en zo. Dat was begin september. Vandaag weet ik weer waarom Nederland België niet is. De slinger gaat nergens zo heen en weer als bij onze noorderburen. Die 20 verwachte zetels van BBB zijn er 7 geworden, de 17 van de extreemrechtse PVV van Geert Wilders werden en nu 37. Uit ‘een ander’ niets.
Vuile campagnes leiden tot vuil kiesgedrag.
Hoewel, uit het niets? De Nederlanders zijn in mijn ogen niet vergeten hoe hun rechtse regering de bevolking niet enkel verarmde, maar zelfs achtervolgde. De toeslagenaffaire is een catastrofe geweest voor het vertrouwen in de overheid, met haar jacht op de onschuldige lage middenklasse. De groep werkende armen was nog nooit zo groot, net als de vrijheid voor de elite. Dat laat zich voelen in de stemuitslag.
Dat een extreemrechtse partij de ene kant van de bevolking kan verleiden heeft volgens mij met de combinatie van elementen te maken: de steeds coulantere houding van traditionele partijen tegenover het extreemrechtse gedachtegoed, en de vergissingen van het heersende beleid. De andere groep van de kiezers liet zich verleiden door de taal van Groenlinks, en de BBB en NSC hierboven: verbindingen met nabijheid en een sterk gemeenschapsleven, al dan niet gecombineerd met verantwoordelijkheid voor onze leefomgeving.
Die strijd om het hart van de kiezer herken ik in België. Dat woorden ertoe doen, in het spreken over mensen en over problemen. Dat vuile campagnes leiden tot vuil kiesgedrag. Dat het thema van een verkiezing gezet wordt door politici, met de media als megafoon.
Ik hoop dat onze politici radicale herstelvoorstellen doen voor de toekomst van onze sociale zekerheid, dat ze grootse en positieve voorstellen durven te doen over bijvoorbeeld openbaar vervoer in de gemeentes en jongerentewerkstelling in de hoofdstad. Dat ze de - eerste - fiscale plannen van Vincent Van Peteghem (CD&V) opnieuw op tafel leggen ten bate van een rechtvaardiger samenleving. Dan kunnen onze kiezers mee vooruit kijken en hoeven we op 10 juni niet wakker te worden zoals de Nederlanders vandaag.