Rombouts heeft een achtergrond als economist en doctor in de rechten. Na een aantal jaren als adviseur op de studiedienst van het ACV werd hij directeur van de economische raad van de provincie Antwerpen en later ook directeur-generaal van de Gewestelijke ontwikkelingsmaatschappij Antwerpen. In 1988 werd hij voorzitter van het ACW, om in 2002 de fakkel door te geven aan Jan Renders. Hij was ook de eerste voorzitter van de Federale Raad voor Duurzame ontwikkeling. Van 2003 tot 2011 was hij voorzitter van het Vlaams Welzijnsverbond.
Democratie
Jan Renders: ‘Theo Rombouts heeft in de jaren negentig het belang van het maatschappelijke middenveld heel sterk in de verf heeft gezet. Hij reageerde zeer sterk op de neoliberale invulling van het begrip 'primaat van de politiek', dat een regelrechte aanval inhield op de vakbonden, ziekenfondsen, sociaal-culturele verenigingen en belangengroepen. Hij toonde dat de democratie méér is dan een bolletje kleuren. Een goeie democratie heeft belang bij een grote verbondenheid, een sterk verenigingsleven, belangenverenigingen die de zorgen van kwetsbare mensen goed kunnen vertalen.'
Dienstbaarheid
‘Theo Rombouts heeft de term ‘middenveld’ op de kaart gezet in Vlaanderen’, stelt Renders. ‘Hij was een bescheiden, wijze man met een enorme dienstbaarheid. Waar het ACW vaak beschouwd werd als een fractie van de christendemocratie, laat ons zeggen de linkervleugel van de toenmalige CVP (vandaag CD&V, red.), beklemtoonde hij vooral de onafhankelijke rol van het ACW als sociale beweging. Zo werden ook de eerste aanzetten gegeven voor een verbreding van de politieke strategie van beweging.net. Hij onderstreepte daarbij sterk de zelfstandigheid van de christelijke arbeidersweging. Hij gaf vorm en kracht aan de koepel van alle bewegingen en verenigingen onder de christelijke arbeidersbeweging. Hij was een gedreven verdediger van een duurzame, rechtvaardige en solidaire samenleving.’
Beweging.net rouwt samen met de partnerorganisaties om zijn verlies.