Tot 2024 waren de contracten voor de exploitanten voornamelijk verdeeld onder twee grote groepen: Keolis en Hansea. Zij verzorgden samen een aanzienlijk deel van het Limburgse busvervoer. ‘Bij de recente aanbesteding van De Lijn verloor Keolis een groot aandeel, waardoor stelplaatsen in Tessenderlo, Genk, Borgloon en Landen hun werk bijna volledig kwijtraakten’, weet Ronny Geris, vrijgestelde voor ACV Openbare Diensten. ‘Het deel dat Keolis verloor werd voor een groot deel overgenomen door de groep Hansea, maar ook nieuwe spelers konden een aandeel verzilveren zoals Staf Cars in Lommel.’
Verregaande gevolgen
Het valt nog af te wachten wat de gevolgen voor het busvervoer in onze provincie zal zijn na deze verschuivingen. Maar dat heel wat werknemers er de dupe van zullen zijn, is nu wel al pijnlijk duidelijk. ‘Bij de stelplaats van Bronckaers in Genk betekent dit dat bijna alle chauffeurs overgaan naar de nieuwe stelplaats van Hansea in Genk. De stelplaats in Tessenderlo gaat volledig dicht en de firma Dony in Borgloon wordt overgenomen door Hansea’, weet Ronny.
Jobverlies beperken
De voorbije weken werd er stevig onderhandeld. Om te voorkomen dat er banen verloren gaan in de sector, hebben de vakbonden op nationaal niveau onderhandeld met de federatie en is er een collectieve arbeidsovereenkomst getekend waarmee werknemers overgenomen kunnen worden aan hun huidige voorwaarden. ‘Buschauffeur is nog steeds een knelpuntberoep’, benadrukt Ronny. ‘Het is essentieel dat we deze banen behouden en de werknemers ondersteunen tijdens deze overgang.’
‘Buschauffeur is nog steeds een knelpuntberoep. We moeten deze banen behouden en de werknemers ondersteunen’
Ronny Geris, ACV Openbare Diensten
Emotionele domper
De veranderingen veroorzaken bij de werknemers ook emotionele zorgen. In Lommel moeten 34 chauffeurs van VBM plotseling voor een andere baas werken, in andere omstandigheden. ‘Emotioneel heeft dit een grote impact op de collega’s van deze stelplaatsen’, zegt Geris. ‘Zij moeten een deel van hun collega’s achterlaten en mogelijk verder van huis gaan werken. Hoewel ze hun loon- en arbeidsvoorwaarden behouden, blijft het een ingrijpende verandering.’
Onzekerheid troef
Ook militante bij Bronckaers, Livia Knierim, ziet wat de aankomende veranderingen teweegbrengen bij haar collega’s. ‘De onzekerheid speelt veel mensen parten. Ze weten niet of ze nog een plaats gaan krijgen bij een andere exploitant. Als ze een job zouden krijgen, weten ze niet waar ze die zullen moeten uitoefenen. En als ze dan uiteindelijk te weten zouden komen waar ze mogen gaan werken, weten ze niet wie van hun collega’s er nog zal zijn. Het raakt hen enorm, en dus gaan sommigen voor zekerheid en besluiten ze om de sector te verlaten. Terwijl we steeds personeel te weinig hebben’, besluit Livia.
Tekst Daan Van Noppen