Vorig jaar plaatsten heel wat bedrijven werknemers op coronawerkloosheid. Dat speciale stelsel van tijdelijke werkloosheid werd in het leven geroepen om bedrijven tegen de impact van de coronacrisis te beschermen. In totaal werden vorig jaar bijna 6,9 miljoen dagen onder dat systeem ingeboekt. Terwijl die dagen in 2020 en 2021 nog gelijkgesteld werden voor de opbouw van vakantierechten en het vakantiegeld, is dit voor 2022 – ondanks herhaaldelijk aandringen van het ACV – niet gebeurd. Daardoor kan het zijn dat werknemers het nu met slechts de helft van de wettelijke vakantierechten moeten stellen.
‘Onze afgevaardigden vangen steeds meer signalen op van werknemers die dit jaar minder vakantiedagen en -geld krijgen. Die mensen werden door hun werkgever op tijdelijke werkloosheid geplaatst en hebben daar dus zelf niet voor gekozen,’ stelt Lieve De Preter, voorzitter van ACV-CSC METEA. ‘In totaal gaat het om meer dan 300 000 mensen uit diverse sectoren. Het zijn werknemers die vaak niet de hoogste lonen hebben. Zij verloren in de periode van tijdelijke werkloosheid al behoorlijk wat loon, wat slechts gedeeltelijk werd gecompenseerd door de werkloosheidsuitkering. Nu dreigen zij daar opnieuw voor gestraft te worden.’
Collectieve sluiting
Voor werknemers van bedrijven met een collectieve sluiting in de zomermaanden stellen zich nog extra problemen. Daarvan getuigt ook Tom Van Gemert, die bij voertuigbouwer Van Hool in Koningshooikt werkt. ‘Ik werd van januari tot begin mei 2022 op tijdelijke werkloosheid geplaatst. Ook in de twee voorgaande jaren zat ik telkens een tijd thuis door de pandemie, maar dat had beide keren geen invloed op mijn vakantiedagen, vakantiegeld en eindejaarspremie. Ik was daarom dus extra verbaasd toen ik enkele weken geleden het nieuws kreeg dat ik dit jaar slechts 14 vakantiedagen zou krijgen. Tijdens de zomer hebben wij echter een collectieve sluiting van drie weken, waarvoor 15 vakantiedagen nodig zijn. Ik zal dus een dag gedwongen tijdelijk werkloos zijn.’
‘Het zal bijgevolg ook een jaar zonder mogelijke snipperdagen worden waardoor ik minder tijd kan spenderen met mijn gezin. Bovendien zal mijn vakantiegeld beduidend lager uitvallen dan in een gewoon jaar. Dat zal bij mij net zoals bij alle getroffen collega’s en werknemers een serieuze impact hebben op ons sociale leven. Velen rekenen op het vakantiegeld om de fel gestegen facturen het hoofd te kunnen bieden of om het gezin eens een klein extraatje te gunnen. Ik hoop daarom dat de regering alsnog inziet dat dit een onhoudbare situatie is voor ons en dat ze de dagen coronawerkloosheid gelijkstelt, zoals dat ook in de eerste twee coronajaren het geval was.’
