Hoe hoger de dagprijs van de woonzorgcentra, hoe minder zorgpersoneel er werkt. Tot die schokkende conclusie komt seniorenvereniging OKRA. Zij beriep zich op de openbaarheid van bestuur om gegevens te verzamelen van alle 800 Vlaamse woonzorgcentra. Vervolgens vergeleek OKRA de dagprijzen met het aantal werknemers.
Uit de cijfers blijkt dat woonzorgcentra gemiddeld 18,8 procent meer zorgpersoneel inzetten dan wettelijk vereist is. Voor de eerste 15 procent van de loonkosten boven die minimumnorm krijgen woonzorgcentra een toelage van de Vlaamse overheid.
Kloof
‘Maar die wettelijke norm ligt te laag om een minimumkwaliteit te garanderen’, zegt Herman Fonck van OKRA. ‘Uit de cijfers blijkt dat het doorsnee woonzorgcentrum die minimale personeelsbezetting onhoudbaar vindt en meer werknemers in dienst heeft.’
Toch zijn de verschillen tussen instellingen groot. Vooral tussen de commerciële instellingen, de non-profit en de publieke instellingen gaapt een kloof. ‘Zo heb je een vijftigtal woonzorgcentra die helemaal niets doen boven die minimumnorm’, aldus Fonck. ‘Dat zijn vooral commerciële instellingen. Aan het andere uiteinde zie je woonzorgcentra die zelfs tot de helft meer personeel in dienst hebben dan de minimumnorm. Dat zijn voornamelijk publieke instellingen, gefinancierd door steden, gemeenten en OCMW’s.’
Geen liefdadigheid
Dat leidt tot een paradoxale trend: hoe duurder het woonzorgcentrum, hoe minder zorgpersoneel. En hoe lager de kostprijs voor de bewoner, hoe meer zorgpersoneel. ‘Als buitenstaander verwacht je dat commerciële instellingen duurder zijn’, zegt Herman Fonck. ‘Het zijn nu eenmaal geen liefdadigheidsinstellingen. Er zitten vaak grote multinationals achter. Je verwacht dat ze mikken op een welgestelder publiek en dus ook meer zorgpersoneel te werk stellen. Maar dat blijkt helemaal niet het geval.’
'Er moet meer transparantie komen in de boekhouding van woonzorgcentra.'
Herman Fonck, OKRA
Nog los van die conclusie vraagt Fonck zich af of commerciële firma’s wel een plaats hebben in de woonzorgsector. ‘De overheid heeft bij commerciële spelers onvoldoende zicht op wat er gebeurt met de middelen die ze investeren’, dringt hij aan op een transparantere boekhouding. ‘Gaan die echt naar zorg, of lekken er middelen weg naar de aandeelhouders? We vermoeden het laatste, maar transparantie ontbreekt’, besluit Fonck.