'We zijn allemaal knoeiers, mezelf inbegrepen'

Energiek

‘Ik kan niet stil zitten en ben altijd met meer dan één ding tegelijk bezig. Voortdurend werk ik ideeën uit in mijn hoofd. Die energie drijft me aan. Zelfs op vakantie ga ik niet aan het zwembad lummelen, dan wil ik lezen, de omgeving verkennen of musea bezoeken. Ik snap dat dat voor mijn omgeving soms best vermoeiend is, het lijkt of mijn energie onuitputtelijk is. Voor mij heeft het als voordeel dat als er eens een idee niet lukt, ik er nog honderd andere heb.’

Verantwoordelijk

‘Ga niet op een podium staan als je niets te vertellen hebt. Dat heb ik geleerd van Dora van der Groen. In mijn werk snijd ik onderwerpen aan die me bezighouden en waarvan ik hoop dat ze ook mijn publiek boeien: van klimaat over adoptie en racisme tot psychische problemen. Als theatermaker heb ik een verantwoordelijkheid om iets te zeggen waar het publiek iets aan heeft, of er nu kinderen in de zaal zitten of volwassenen.’

Empathisch

‘Ik ben ontvankelijk voor wat er in de wereld gebeurt. Als jonge mensen vandaag kritisch zijn voor mijn generatie, kan dat hard overkomen. Het is misschien gemakkelijk om dan beledigd te zijn, maar ik wil hen toch vooral begrijpen. Dat probeer ik door me in te leven in de ander. Die empathie vormt ook de rode draad door mijn werk. Ik ben niet de man van de grote boodschappen. Ik maak geen pamflettair theater, maar ik wil mensen emotioneel raken. Als dat lukt, volgt de loutering. Dat is de mooiste beloning na een goede voorstelling: dat je iemands hart oplicht. Zo kan theater iets teweegbrengen.’

Bescheiden

‘We leven in verdeelde tijden. Mensen worden tegen elkaar uitgespeeld. Ik vind die focus op grote tegenstellingen jammer. We zijn allemaal knoeiers, mezelf inbegrepen. Vroeger wou ik grote dingen veranderen. Maar intussen denk ik dat er meer kracht zit in kleine gebaren. Ook in mijn werk laat ik liever kleinmenselijke fouten zien dan grote heldenverhalen. Als ik voor een zaal van 500 toeschouwers tien mensen heb kunnen raken, is dat al heel veel.’

Doorzetter

‘Ik geef niet snel op. Toen mijn vrouw veertig werd, heb ik Jinte Deprez van Balthazar, een van haar favoriete zangers, uitgenodigd om op haar feest te komen spelen. Zo’n half jaar lang heb ik de man berichten gestuurd om hem ervan te overtuigen dat hij er absoluut bij moest zijn. Jinte is gekomen, en het werd een fantastisch feest.’