Steeds meer mensen die moeite hebben om rond te komen vinden hun weg naar één van de vele voedselinitiatieven. Het gaat daarbij om nieuwkomers of mensen zonder papieren, die geen of slechts na bepaalde tijd aanspraak kunnen maken op sociale zekerheidsuitkeringen. Het gaat ook om alleenstaanden en gezinnen met een te laag inkomen als gevolg van een ontoereikende uitkering, maar ook in toenemende mate door een te laag inkomen uit werk. De afstand tussen het leefloon en de armoedegrens is voor velen duidelijk te groot. Wie gaat deze kloof dichten?

 

Vrijwilligersorganisaties proberen de gaten in het sociale vangnet op te vullen. De betrokken vrijwilligers doen dit uit verontwaardiging en protest omdat de overheid en de ondersteuningsmechanismes vaak te kort schieten. Voedselhulp kan daardoor een behoorlijke financiële impact hebben voor een gezin met een laag inkomen en weet vaak een substantiële nood - al dan niet deels - te ledigen.

Voedselhulp in stijgende lijn

We kennen de gedoneerde overschotten van de voedingsindustrie en veilingen zoals Foodsavers. Nationale, regionale en lokale overheden kennen subsidies toe. De stad Antwerpen heeft een uniek reglement uitgetekend voor voedselpunten en sociale kruideniers. Met tien leidraden zet ze in op een duidelijke kwalitatieve hulp. Daarbij ontzorgt ze de voedselhulporganisaties door een financiële, logistieke en administratieve ondersteuning en kan de stad haar beleidsopdracht armoedebestrijding door concrete acties realiseren.

Zo is het aanbod ‘voedselhulp’ de voorbije jaren gegroeid, geprofessionaliseerd en verweven geraakt met de formele sociale beschermingsmechanismen.

 

Vangen en laten hangen? Neen!

Voedselhulp geeft voor kwetsbare gezinnen de broodnodige ruimte in hun beperkt budget. Dat is menselijk en nodig. Maar intussen lijkt voedselhulp meer en meer een noodzakelijk karakter te krijgen. Een grote en groeiende groep kwetsbaren is er dagdagelijks én doorlopend van afhankelijk. Het is geen tijdelijke noodhulp meer. Het is alarmerend dat dit zowel door de overheden als de hulpvragers als strategie wordt aangewend om ontoereikende inkomens aan te vullen. Een toereikend inkomen uit werk of uit een uitkering, een stabiele job, een betaalbare en kwalitatieve huisvesting zijn zaken die gezinnen in een kwetsbare situatie er pas écht op vooruit helpen.

Een groep mensen die beroep doet op voedselhulp laten aanmodderen in hun situatie is absoluut onmenselijk. Al kunnen de kwalitatieve leidraden bij de voedselinitiatieven mensen in armoede versterken, het blijft nodig om alle kansen en mogelijkheden uit de kast te halen. We hebben niet het recht om mensen te vangen en te laten hangen.

Mijn hoed af voor alle vrijwilligersorganisaties die met deze mensen aan de slag gaan!

Sus Schrauwen
Voorzitter en vrijwilliger Sociaal Winkelpunt vzw

www.sociaalwinkelpunt.be

Visie Nieuwsbrief inschrijven

Blijf op de hoogte via onze nieuwsbrief!