Braakliggend stuk
‘Voetballen zat er al in van jongs af. Samen met mijn vier jaar oudere broer schuimde ik de streek af op zoek naar geïmproviseerde voetbalveldjes. Vandaag zijn die plekjes vaak volgebouwd. Een boer uit het dorp leende ons een braakliggend stuk uit, op voorwaarde dat mijn vader het gras maaide. Mijn broer zette er een goal op, mij erin en we waren vertrokken. Voortdurend opboksen tegen iemand die ouder is, bleek achteraf gezien de perfecte training.’
'Een boer uit het dorp leende ons een braakliggend stuk uit. Mijn broer zette er een goal op, mij erin en we waren vertrokken.'
Down to earth
‘Aan de top van de voetbalwereld kun je als jonge gast van 16 jaar snel je realiteitszin verliezen. Mijn opvoeding was daartegen het beste medicijn. Hard werken en met de voeten op de grond blijven, dat heb ik echt van mijn ouders meegekregen. Profvoetballer of niet, school moest op nummer één blijven staan. Dat creëerde een spanningsveld, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik mijn diploma politieke wetenschappen op zak heb.’
Oplossingen
‘Titels met Club Brugge of het tijdperk met de ‘gouden generatie’ Rode Duivels waren hoogtepunten in mijn carrière. Maar even goed waren er moeilijke dagen op de bank of blessures: een gebroken oogkas, het EK verlaten door een kapotte knie … Op zulke momenten valt je job weg, je kansen verkleinen ook. Dan slaat de angst toe dat je niet meer op je oude niveau raakt, dat het voorbij is. Toch: hoe ouder ik word, hoe beter ik obstakels kan plaatsen. Ik kijk liever naar oplossingen dan naar problemen.’
Jeugdliefde
‘Het leven van een profvoetballer kan hectisch zijn. Maar ik heb heel wat vaste ankerpunten die voor stabiliteit zorgen. Eén daarvan is mijn vrouw en jeugdliefde Jasmien. We kennen elkaar van de middelbare school, we zaten samen in de klas toen we veertien waren. Vandaag vormen we nog steeds een team. Bij mijn twee zonen vind ik ook rust. Vanaf het moment dat ik thuiskom gaan alle beslommeringen rond de voetbalwereld de prullenmand in. Ik laat alles los en ben gewoon papa.’
Eigen agenda
‘Mijn leven lang ben ik geleid door agenda’s en schema’s van anderen. Wedstrijden, trainingen, de planning van de technische staf. Je wordt deels geleefd door je entourage. Mijn week zelf plannen of een weekend vrij, dat ken ik eigenlijk niet. Na mijn carrière als profvoetballer wil ik mijn eigen agenda bepalen. In welke vorm dat dan is, dat hou ik nog voor de toekomst. Maar vandaag sta ik liefst nog met beide voeten op het veld.’
