Reizen
‘Ik hou enorm van reizen. Mijn man Jurgen en ik houden ervan om de wereld te ontdekken. Elke paar jaar bezoeken we ook mijn familie in Italië. Mijn eerste vlucht was een droom die werkelijkheid werd.'
'Als ik geen zangcarrière zou hebben, was ik stewardess geworden. Ik heb veel respect voor het cabinepersoneel. Ze werken hard en voor een niet al te beste verloning. Het werk is ook niet makkelijk om met een gezinsleven te combineren.’
Familiemens
‘Ik kom uit een kleine, warme familie. Ik had een goede band met mijn grootouders, ik mis hen heel erg. Mijn vader is bijna tachtig, maar maakt nog elke dag muziek. Hij speelt accordeon en bas.'
'Toenmalige premier Wilfried Martens (cd&v) dacht dat ik het Songfestival gewonnen had in Bergen, het Waalse Mons, maar het was in Bergen, Noorwegen.'
'Mijn mama was vroeger kapster, maar toen ik begon met zingen, is ze niet meer van mijn zijde geweken. Ik heb ook een zusje. Ik ben dezelfde vrouw als mijn moeder, wij Italiaanse vrouwen zijn de baas in huis (lacht). Ik neem graag de beslissingen, maar uiteraard met veel respect voor mijn echtgenoot.’
Gewoon
‘De showbizz is een aparte wereld, het is niet het echte leven. Zingen is mijn passie, maar ik ben soms niet op mijn gemak met de bekendheid die erbij komt kijken. Op restaurant, in de bioscoop of in de winkel wijzen mensen mij vaak aan.'
'Dat is uiteraard lief bedoeld, maar het is ook vermoeiend. In mijn hoofd ben ik Sandra Caldarone, niet Sandra Kim die ze zien in The Masked Singer of op The Night of the Proms.’
Genieten
‘Pluk de dag is mijn levensmotto. Het leven is niet altijd makkelijk: er is een oorlog aan de gang, we hebben corona gehad, mensen voelen hoe duur het leven is. Ondanks alles moeten we proberen te profiteren van elke dag, en ook tijd durven nemen voor onszelf en voor de mensen rondom ons.'
'Mijn man en ik gaan vaak wandelen in de buurt. Goed voor de lijn en de gezondheid. Ik kan ook genieten van een glaasje wijn en een sigaret in het gezelschap van vrienden. Ik weet het, dat is niet zo gezond.’ (lacht)
Oprecht
‘Ik zeg altijd wat ik denk. Ik weet dat ik soms een beetje diplomatie mis, ik probeer daarop te letten. Toen ik het Eurovisiesongfestival won met J’aime la vie, stond een massa Belgen mij op te wachten op de luchthaven om mij feestelijk te onthalen.'
'Ik werd ook ontvangen bij de toenmalige premier, Wilfried Martens (cd&v). Hij dacht dat ik de wedstrijd gewonnen had in Bergen, het Waalse Mons, maar het was in Bergen, Noorwegen. Dat hebben we toch even moeten rechtzetten.’ (lacht)
