Vooroordelen
‘Vooroordelen zijn ingebakken in de mens. Ik ben altijd heel blij wanneer ze ontkracht worden. In mijn nieuwe film Aller/Retour speel ik een truckchauffeur die in contact komt met een transmigrant. Beide hoofdpersonages stellen gaandeweg hun vooroordelen bij. De film plakt ook een gezicht op een transmigrant. De migratiecrisis wordt altijd zo ontmenselijkt en gereduceerd tot cijfers. Vaak is het uitgangspunt hoe problematisch de vluchtelingenstroom is. Terwijl we eigenlijk zouden moeten focussen op mensen, want ze verlaten niet zomaar hun thuis.’
Keuzevrijheid
‘Ik heb heel veel te danken aan mijn ouders. Ze hebben me altijd mijn hart laten volgen. Ik heb me nooit gedwongen gevoeld in een keuze. Dat is de beste raad die je aan kinderen kunt geven, volg wat juist voelt. Je zult wel eens vallen, maar daar leer je dan weer uit. Stel ook niet uit. Als er dingen op je pad komen, dan moet je daarvoor gaan. Sinds ik de liefde van mijn leven zo plots verloor vorig jaar heb ik dat gevoel des te meer.’
Optimisme
‘Ik heb een aangeboren optimisme en vrolijkheid. Zelfs nu het zo moeilijk gaat probeer ik dat ook aan te boren, al moet ik er dieper naar zoeken. Ik ben me ervan bewust dat dat niet voor iedereen kan. Ik had nog nooit de onherstelbaarheid van iets zo hard ervaren als nu. Ik denk dat dat mijn grootste talent is in het leven om ergens optimisme te blijven hebben en ook mijn humor niet kwijt te spelen.’
Lichaam
‘Als acteur moet je het doen met wat je hebt, het heeft geen zin om je lichaam te verstoppen. Ik ga geen scenes uit de weg waarin mijn lichaam een rol speelt, zoals in Albatros (reeks waarin zwaarlijvige mensen deelnemen aan een afslankingskamp, red.). Maar het is niet omdat ik er geen echte problemen mee heb, dat dat voor iedereen zo is. Als ik mijn steentje kan bijdragen in hoe mensen naar hun eigen lichaam kijken, dan ben ik blij. Natuurlijk is schaamte me niet vreemd en voel ik me de ene dag beter dan de andere. Ik wil geen lans breken voor een ongezonde levensstijl. Gewoon alles met mate.’
Zorgeloosheid
‘Vroeger had ik niet zo’n angst voor de onvoorspelbaarheid van het leven en de dood. Sinds het overlijden van mijn man heb ik dat wel. Puur en alleen al omdat je voelt hoe snel en onaangekondigd het kan komen. Ik heb twee kleine kindjes op de wereld gezet die nu nog maar één iemand hebben. Die angst is iets waar ik nu mee leef. Ik kan niet meer veel verlies aan. Daar dacht ik vroeger veel minder over na. De angst om nooit meer zorgeloos te zijn is er ook wel echt. Maar ik wil mijn kinderen niet opvoeden met die angst, dus ik hoop dat die zorgeloosheid wat mag terugkomen.’
Aller/Retour speelt vanaf 22 maart in de bioscoop.
