Bram en Leen uit Ramsdonk hebben twee kinderen: Kasper (7) en Nora (6). Bram werkt als zoneverantwoordelijk bij ACV Bewegingsverbond Vlaams-Brabant, Leen geeft les in een middelbare school. Zij zetten de mogelijkheid om ouderschapsverlof te nemen ten volle in om werk en gezin zo goed mogelijk te combineren. Een heel bewuste keuze, zo blijkt.
Bram vertelt: ‘Leen en ik zijn al lang samen. We wisten ook al vroeg dat we kinderen wilden, en dat we er zoveel mogelijk wilden zijn voor onze kinderen. Daarom hebben we er, bij de aankoop van huis, voor gekozen om ons niet vast te zetten met een te hoge lening. Wij hebben heel bewust gekozen om een bescheiden woning te kopen met toen al in ons achterhoofd dat we ons principe wilden waarmaken: wij werken om te leven, wij leven niet om te werken.’
‘Na de geboorte van Kasper hebben we meteen gebruik gemaakt van het ouderschapsverlof. We werkten toen allebei bij de stad Vilvoorde. Eerst heeft mijn vrouw 4/5 gewerkt. We wilden onze kinderen niet vijf dagen in de week naar de crèche sturen. Gelukkig konden we ook op de oma’s en opa’s rekenen: één dag pasten de ouders van mijn vrouw op, een andere die van mij, en een derde dag zorgde Leen voor onze kinderen. Daardoor moesten ze maar twee dagen naar de crèche. Zo beperkten we ook de kost, want crèches zijn duur.’
‘Leen is weer fulltime aan de slag gegaan om haar loopbaan op te starten in het onderwijs, en ik heb ouderschapsverlof genomen. Ondertussen heeft mijn vrouw een vaste school gevonden, en ben ik van werkgever veranderd. Dus nu werkt zij weer 4/5 en ik fulltime, maar ik overweeg het ook. De belangrijkste reden is dat onze dochter in september naar het eerste leerjaar gaat. Dat is toch wel een grote stap. We merken aan Kasper, die naar het derde leerjaar gaat, dat de schooldag lang is voor hem. Doordat hij niet naar de naschoolse opvang moet, kan hij zijn huiswerk voor het avondeten maken, en zich daarna ontspannen. We willen diezelfde luxe bieden aan onze dochter en dat kan dankzij het ouderschapsverlof.’
‘Zelf hebben wij heel bewust gekozen om ouderschapsverlof te nemen. Dat is alleen mogelijk omdat je een financiële tegemoetkoming krijgt, een vast bedrag per maand, ongeacht je inkomen. Als je geen grootverdiener bent, valt het loonverlies heel goed mee. In mijn omgeving merk ik dat het voor mensen met een hoger inkomen soms een rem is, omdat zij meer loon verliezen. Maar als je een gemiddeld inkomen hebt, ben je bijna gek om het niet te gebruiken. Het systeem zit zo mooi in elkaar.’
‘Ik hoor ook wel eens dat sommige mensen schrik hebben om ouderschapsverlof op te nemen. Het is een recht voor elke werknemer, maar dat betekent nog niet dat elke bedrijfscultuur het zomaar toelaat. Zeker voor mannen ligt het soms echt wel moeilijk. Wij hebben daar gelukkig alleen maar positieve ervaringen mee gehad.’
‘We hebben nog geen seconde spijt gehad van onze keuzes. We werken minder om er meer te zijn voor onze kinderen. En ja, we doen het met wat minder, maar we hebben niet het gevoel dat dat ten koste gaat van onze levenskwaliteit, integendeel. We hebben net het gevoel dat we daardoor een rijk leven hebben.’
Tekst Karin Kustermans
