Marjon uit Jette sloot zich in 2020 aan bij CourJette en gaat haar groenten oogsten met de fiets: ‘De rit naar het veld is prettig om je uit de dagelijkse sleur te halen. Je lijkt eventjes buiten de tijd en de stad te zijn. Omdat je zelf oogst, ga je bewuster om met eten. Je ziet hoe de planten zich ontwikkelen, hoeveel tijd en zon en zorg dat vraagt. Dat geeft extra waarde aan wat je gaat eten: met twee stronken prei die je na al die tijd dan ook nog eens zelf met veel moeite uit de grond wrikt, spring je automatisch anders om dan met de kiloknallers uit de supermarkt.’
‘Je weet waar je eten vandaan komt en je gaat anders eten: in functie van wat op dat moment beschikbaar is, en ook groenten die je anders misschien zelf niet snel zou kiezen. Je doet ontdekkingen: op het veld groeien wel vier soorten spinazie. Mooi is ook het zelfregulerende principe: je neemt niet meer mee dan nodig, en door de directe uitwisseling met de boer kan hij ook inschatten wat hij best teelt, zowel de hoeveelheid als de soorten.’
‘Mensen vragen vaak of ik de deelnameprijs eruit haal. Eén euro per dag lijkt me niet te veel voor verse groenten, en ik vind dat zelf ook niet het belangrijkste.’
Sociaal werker Tine is sinds twee seizoenen als boerin aan de slag op het perceel van de plukboerderij CourJette, goed voor anderhalve hectare net achter het universitair ziekenhuis van Brussel. Het ene veld is eigendom van de Vrije Universiteit Brussel, het andere van de gemeente Jette.
‘Sociaal-ecologische voedingsstrategieën hebben me altijd geboeid. De praktijk van de landbouw sprak me meer aan dan de theorie of het onderzoek. Ik ben gestart als vrijwilliger bij de vzw Groot Eiland waar dit project deel van uitmaakt, en na een opleiding biolandbouw ben ik hier boerin. Ik woon in Koekelberg, helemaal niet zo ver van het veld.’
‘Groot Eiland organiseert al meer dan 30 jaar sociale tewerkstelling in Brussel. Op het veld worden boer Tom en ik bijgestaan door een vijftal mensen die een contract hebben om werkervaring op te doen en zo door te stromen naar de reguliere arbeidsmarkt. Daarnaast komen een 25-tal medewerkers in arbeidszorg minstens twee voormiddagen in de week helpen. Je ziet ook geregeld vrijwilligers op ons veld. We staan er dus zeker niet alleen voor.’
‘De plukboerderij is een solidair model. De landbouw wordt gedragen door de gemeenschap. Zo’n 200 leden, veelal uit Jette of omliggende gemeenten als Ganshoren en Laken, betalen 375 euro per volwassene en een aangepaste prijs per kind aan het begin van het jaar. Ze kunnen daarvoor het jaar rond oogsten. We telen meer dan zestig soorten en delen de risico’s, net als de overvloed. We zijn trouwens bio gecertificeerd. Naast het veld hebben we bloemen van ons project FleurAkker en we hebben een haag aangeplant, die zorgt voor meer biodiversiteit in de omgeving. Een keer per maand organiseren we meewerkmomenten voor enthousiaste leden. We proberen hen ook samen te krijgen met onder meer een oogstfeest, een nieuwjaarsbijeenkomst en betrekken hen met bevragingen tussendoor.’
‘Met een aantal partners uit de buurt hebben we een goede uitwisseling. De VUB biedt studenten de mogelijkheid om te komen helpen of om een onderzoeksvraag aan ons project te verbinden. Ook de gemeente is een belangrijke partner, net als de kinderboerderij. En twee imkers zetten hun bijenkasten bij ons op het veld. We willen graag uitbreiden naar zo’n 275 leden, dus mensen kunnen zich nog steeds inschrijven.’
